Rozdział 2

Obudziłem się o 6:30. Wstałem, wziąłem szybki prysznic, ubrałem czyste rzeczy i zszedłem do kuchni. Przygotowywałem śniadanie do szkoły, gdy przyszedł Ross.

- Cześć Ryry. - rzucił i usiadł do stołu. - Jak się czujesz? - spytał.

- Pomimo iż mam dwa sprawdziany, trzy kartkówki i debatę to całkiem dobrze. A Ty?

- Ja fatalnie. Właśnie dowiedziałem się, że ta laska, z którą zabawiałem się na imprezie u Hudsonów, zaciążyła. - odparł i schował twarz w dłoniach. - Jak się matka dowie to mnie chyba zabije. A ja jestem za młody by umierać! - zaczął panikować.

- Spokojnie brat, spokojnie. Coś się wymyśli.

W szkole, od samego wejścia otoczyło  mnie grono dziewczyn. Robiły sobie że mną zdjęcia i prosiły o autografy, a ja nie wiedziałem dlaczego. Dopiero dyrektor mi to wytłumaczył.

- Będziesz DJ na nadchodzącym balu. - oznajmił i podał mi plik dokumentów. - Przeczytaj to, pomyśl i jeśli się zgadzasz, podpisz. - wyjaśnił.

Przeczytałem uważnie umowę. Zaoferowali porządną sumkę. Kusząca propozycja tyle, że ja też chcę mieć coś z tego balu.

- A czy będę miał chwilę przerwy by uczestniczyć w balu jak zwykły uczeń? - zapytałem.

- Jasne, że tak. Zaczniesz dopiero po torcie, czyli coś koło północy.

- W takim razie zgoda. - złożyłem podpis. - Mogę już wrócić na lekcję?

- Możesz, a nawet musisz. - zaśmiał się. - I pamiętaj, przyjdź po lekcjach po kopię umowy. - rzucił, gdy byłem już przy drzwiach. Uśmiechnąłem się do niego serdecznie i opuściłem jego gabinet.

Na lekcji geografii otrzymałem liścik. Nie zdążyłem go przeczytać, bo nauczycielka go przechwyciła.

- Dziś wieczorem, u mnie, nie ma rodziców. - przeczytała na głos. - Co to ma znaczyć? - spytała.

- Yyy... Ja... Yyy... Nie wiem... - zacząłem się plątać we własnych słowach, mimo iż nic takiego nie zrobiłem.

- Może ja wyjaśnię. - Sav wstała z krzesła.

- Słucham panno Hudson. - nauczycielka pozwoliła Savannah mówić.

- Mój brat urządza dziś imprezę i chciał bym zaprosiła Rylanda. - w jej oczach zauważyłem, że kłamała. Ale nauczycielka najwidoczniej jej uwierzyła.

------------------------

Witajcie kochani.

Ten tydzień był okropny. Zaczynając od ilości nauki, kończąc na drastycznych zmianach.

Nie wiem czy pamiętacie, ale na początku dziękowałam mojemu WF-iście. To strasznie długa historia, więc nie będę jej opowiadać w całości, ale napomnę, że to "zasługa" jednej z koleżanek (i nie chodzi o wątek, który rozwinie się w trakcie bloga). Albowiem, w ubiegły piątek, pan M. oficjalnie się z nami pożegnał (nastąpiła zamiana grup). Przykro się zrobiło, bo to jednak półtorej roku nas nauczał, był z nami na wyjeździe integracyjnym  i dał mi inspirację do napisania tej historii. Piszę Wam o tym, bo wiem, że będzie mi lżej.

W każdym razie, nie zanudzając już, przejdźmy do rozdziału.

Może krótki, ale to dopiero początek, a akcja się jeszcze rozkręci.

Piszcie swoje opinie oraz uwagi (jeśli są) w komentarzach.

Pozdrawiam i do napisania <3

P.S. Zdjęcie Rylanda specjalnie dla Was.